Hoewel wafels een relatief eigentijds voedsel lijken te zijn, bestaan ze al duizenden jaren, wereldwijd. Het is zeer waarschijnlijk dat de oude Grieken extreem platte koeken aten, genaamd obleios. Het lijkt er echter op dat het vroegste bewijs van de vervaardiging van wafelijzers in de jaren 1300 uit Nederland of Duitsland is gekomen. De constructie van deze wafelijzers bestond uit twee scharnierende platen die waren verbonden satisfied twee lange handvatten van hout. Het was niet ongebruikelijk om uitgebreide patronen, zoals landschappen, religieuze symbolen of heraldische schilden, op de wafels te vinden doorway platen satisfied deze symbolen in reliëf. Sommige borden hadden het honingraatrooster dat we nu gebruiken. De wafelplaten (of strijkijzers) werden vervolgens gebakken boven het vuur in de haard.
Wafels werden gebakken tussen twee hete metalen platen, een methode die in de middeleeuwen continu werd gebruikt doorway obloyeurs, mensen die gespecialiseerd zijn in het maken van een verscheidenheid aan obleios die vaak plat waren of in kronen gerold (een gehoornde vorm).
In 1620 maakten wafels de reis van Holland naar Noord-Amerika, fulfilled dank aan migrerende Nederlandse pelgrims. Thomas Jefferson kreeg een wafelijzer, na een reis naar Frankrijk, en voila! eind 1700 dook een nieuwe vorm van culinair entertainment op, in de vorm van wafels of feesten. Feestgangers kregen de keuze uit wafels belegd achieved zoetigheden zoals ahornsiroop of melasse of fulfilled lekkernijen zoals nierstoofpot.
Thomas Jefferson was voor het koken afhankelijk van slaven al snel waren veel leden van de Afro-Amerikaanse gemeenschap zeer bedreven in het maken van wafels. Het dieet van de slaven was afhankelijk van de voedselproducten die landeigenaren en plantagefamilies hadden achtergelaten. Pluimvee was een zeldzame delicatesse voor de slaven. Wafels werden als even exotisch beschouwd ze waren ongebruikelijk, duur en tijdrovend. Vanwege deze kwaliteiten kwamen kip en wafels tot een speciale gelegenheidsmaaltijd voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap deze stevige maaltijd gaf de slaven een voorraad energie voordat ze de hele dag kerkdiensten bijwoonden.
Het eerste Amerikaanse wafelijzer werd op 24 augustus 1869 gepatenteerd doorway Cornelius Swarthout uit Troy, New York. Vóór elektrische modellen werd het wafelijzer van Swarthout verwarmd doorway het bovenop hout- of gasfornuizen te plaatsen. Een draaischarnier, in een gietijzeren kraag, verbond de twee ijzeren platen satisfied elkaar.
Deze nieuwe elektrische wafelijzers waren in de jaren dertig standaard keukenapparatuur. Thomas J. Stackbeck speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling van het eerste elektrische wafelijzer. Hij was verantwoordelijk voor het ontwerpen van het prototype verwarmingselementen die werden gebruikt bij het bouwen van een thermostaat om het probleem van frequente oververhitting te voorkomen. Fulfilled de hulp van financiering van Standard Electrical werd op 26 juli 1911 het eerste volledig elektrische wafelijzer aan de natie gepresenteerd.
In de loop der jaren sinds het eerste elektrische wafelijzer zijn intrede deed, is het interieurontwerp veranderd van utilitair in grillig voor wafelpuristen is de vierkante of cirkelvormige wafelvorm altijd beschikbaar en voor het type in ons allemaal kunnen wafelplaten variëren van harten of klavers tot Mickey Mouse® of Good day Kitty®.
Wafels zijn altijd populair geweest sinds dat eerste elektrische wafelijzer. In 1953 introduceerde een ondernemer genaamd Frank Dorsa de immer populaire Eggo “Leggo of My Eggo®” bevroren wafels in supermarkten in de Verenigde Staten. Nu waren wafels voor iedereen beschikbaar, zelfs als er geen wafelijzer beschikbaar was.
De uitvinder van de Belgische wafel, Maurice Vermersch, werd beroemd door de Wereldtentoonstelling van 1964-65 in New York. Voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog experimenteerde Vermesch in België satisfied het recept van zijn vrouw voor wafels.
Hij opende aan het einde van de oorlog twee dining establishments in België en introduceerde de wafels van zijn vrouw op de kermis van Brussel in 1960. Zijn eerste pogingen waren zo succesvol dat Vermersch en vier andere Belgische family members de wafels meenamen naar de Wereldtentoonstelling van 1964 in Queens, New York. Ze hebben de naam van de wafels veranderd van Brussel Wafel naar Belg wafel zodra ze zich in New York vestigden.
Belgische wafels zijn dikker dan Amerikaanse wafels vanwege het gebruik van gist. Omdat gist een levend organisme is, duurt het enige tijd voordat er voldoende groei is. Om verschillende redenen kozen Amerikaanse koks ervoor om geen gistrecepten te gebruiken en zochten naar nieuwere en snellere manieren om enigszins vergelijkbare resultaten te krijgen, maar in minder tijd bakpoeder en bakpoeder lijken het werk te doen.
Belgische wafels hebben een zeer lichte en luchtige textuur. Ze worden gebakken in iets grotere wafelijzers dan Amerikaanse wafels. De lekkerste wafels worden gemaakt satisfied gist. Wafels gemaakt met gist kunnen helaas maar één tot twee dagen worden bewaard. De smaak is op zijn hoogtepunt bij onmiddellijke verwijdering uit het wafelijzer.
Om te voorkomen dat u stukjes vastgekoekte wafel uit de roosters moet halen, is het een goed idee om oudere wafelijzers in te vetten fulfilled een beetje olie of gesmolten boter voordat u begint met bakken. Wafelijzers satisfied antiaanbaklaag, hoeven niet voorbehandeld te worden de afgewerkte wafel moet er achieved het grootste gemak uit glijden
