Charlie “The Bug” Workman was het sterke stille kind, die maar liefst 20 mensen vermoordde voor Louie “Lepke” Buchalter’s Murder Incorporated. Maar Workmans aanspraak op roem was dat hij de male was die Dutch Schultz doodschoot.
Charles Workman werd geboren aan de Lessen East Facet van Manhattan in 1908, de tweede van zes kinderen van Samuel en Anna Workman. Workman stopte achieved school in de 9e klas en begon doorway de straten van de Lessen East Aspect te zwerven, op zoek naar problemen. Toen hij 18 was, werd Workman voor het eerst gearresteerd voor het stelen van een bundel katoenen draad van $ 12 uit een vrachtwagen die op Broadway geparkeerd stond. Omdat het zijn eerste overtreding was, kwam Workman er satisfied een simpele proeftijd van af. Het jaar daarop werd Workman gearresteerd omdat hij een man achter het oor had geschoten in excess of wie-wie-wie $ 20 had betaald. Tegen die tijd experienced Workman een zodanige reputatie op straat dat de man die hij neerschoot, weigerde tegen hem te getuigen en zelfs zei dat hij Workman niet naar waarheid kon identificeren als de schutter. Geërgerd haalde de politie zijn dossier tevoorschijn en besloot dat Workman zijn voorwaardelijke vrijlating had geschonden vanwege de katoendiefstal. Als gevolg hiervan werd Workman naar het New York Condition Reformatory gestuurd. De volgende jaren zat Workman in en uit de gevangenis, voor zulke schendingen van de voorwaardelijke vrijlating als het associëren fulfilled “dubieuze karakters” en het niet krijgen van een baan.
In 1926 haakte Workman aan als freelance beenbreker, of schlammer, voor Lepke’s vakbondsstakingsbrekende activiteiten. Workman deed het zo goed dat Lepke hem op zijn vaste loonlijst zette voor $ 125 for each week, als moordenaar voor Lepke’s Murder Integrated. Lepke hield van de coole houding van Workman en nadat Workman een paar uitzonderlijke “hits” voor Lepke had uitgevoerd, gaf Lepke hem de bijnaam “The Bug”, omdat een persoon gek moest zijn om te doden fulfilled het kalme detachement dat Workman toonde bij het uitvoeren van zijn gruwelijke taken. Workman’s andere bijnaam “Knappe Charlie”, werd hem gegeven door leden van het andere geslacht.
De volgende jaren had Workman problemen fulfilled de moist. In 1932 werd hij gearresteerd voor het dragen van een verborgen wapen. In 1933 werd hij opnieuw gearresteerd voor het dekken van een politieagent buiten dienst na een kleine verkeersopstopping. Al die tijd was zijn specialiteit het doden van wie Lepke zei dat hij moest worden gedood. Nadat er een treffer was gedaan, genoot Workman van het extralegale voordeel van “de zakken vegen” van zijn slachtoffers. Meestal verdiende Workman zo’n duizend dollar more voor zijn inspanningen, en een keer vond hij zelfs een bonus van tienduizend dollar in de broekzak van een arme sukkel die hij net experienced vermoord.
In 1935 kwamen er orders van bovenaf dat de maniakale gangster Dutch Schultz moest vertrekken. Lepke besloot dat Workman de person voor de klus was. Op 23 oktober 1935 stuurde Lepke Workman en Lepke’s tweede bevelhebber Mendy Weiss naar het Palace Chophouse in Newark, New Jersey, in een auto bestuurd door een guy die bekend staat als ‘Piggy’. Terwijl Weiss bij de bar stond, liep Workman het herentoilet binnen om er zeker van te zijn dat er geen getuigen zouden zijn. In het herentoilet stond een geschrokken Dutch Schultz. Workman stopte Schultz eenmaal in de romp en doorboorde zijn maag, dikke darm, galblaas en lever. Workman verliet vervolgens de badkamer en hij en Weiss gingen de achterkamer van het restaurant binnen, waar drie van Schultz’ handlangers, Lulu Rosencrantz, Abe Landau en Abbadabba Berman, samen genoten van hun laatste avondmaal. Weiss en Workmen bleven schieten tot hun geweren leeg waren en hun prooi dood op de grond lag.
Weiss liep naar de voordeur, maar Workman draaide zich om en liep terug naar de badkamer, in de verwachting een grote bundel contant geld in Schultz’ zakken te vinden. De eerste verrassing voor Workman was toen hij geen cent in Schultz’ bezit vond. De tweede verrassing was toen hij naar buiten liep in de verwachting Weiss en Piggy te vinden in een wachtende vluchtauto, en niets vond, behalve het geluid van politiesirenes die zich haastten naar de plaats delict.
Workman sprintte een moeras achter het eethuis in, waar hij zijn met bloed besmeurde overjas dumpte, en begon te wandelen in de richting van Manhattan, zijn schoenen en broek nat en rook uit zijn oren, bij de gedachte voor dood te worden achtergelaten na een belangrijke treffer. Workman vond een spoorlijn en volgde ze de hele nacht. De sporen leidden naar een tunnel die onder de Hudson River doorliep, en Workman verscheen bij het aanbreken van de dag in het centrum van Manhattan. Hij ging naar een coffeeshop in Decreased East Facet, begunstigd door schurken zoals hij, en was gekrenkt toen hij ontdekte dat de moord op Scultz overal in de kranten stond, en het nieuws op straat was dat Weiss de enige schutter was.
Workman ging naar het huis van een vriend in Chelsea om een paar uur te slapen, en toen hij wakker werd, belde hij Lepke en zei dat hij Weiss wilde vermoorden, omdat hij hem had gedumpt na de Scultz-hit. Lepke belde een paar dagen later on voor een gesprek bij Weiss’ huis op 400 Ocean Avenue in Brooklyn. Workman vertelde eerst zijn verhaal. Toen Weiss aan de beurt was om zichzelf te verdedigen, zei hij: “Ik beweer dat het slaan van de Nederlander een maffiazaak was. En ik bleef totdat het slaan van de Nederlanders voorbij was. Maar toen ging de Bug terug in het bathroom om de Nederlander een overval te geven. Ik beweer dat was geen maffiazaak meer. Het was een persoonlijke zaak.”
Lepke oordeelde in het voordeel van Weiss en zei tegen Workman dat als hij slim was, hij de zaak volledig zou laten vallen en er nooit meer about zou praten, satisfied als beloning dat hij misschien zelf geslagen zou worden. Lepke stuurde Workman naar Miami om af te koelen, en daar ontmoette Workman Fortunate Luciano, die samen achieved Lepke deel uitmaakte van een negenkoppig National Crime Syndicate. Workman moet wat geld lenen om zich terug te trekken, en toen hij begon te praten in excess of Weiss’ acties op de avond van de Schultz-strike, onderbrak Luciano hem en zei: “Hier is het geld. Cease nu satisfied praten in excess of dat andere.”
In 1940 werd Workman gearresteerd in Brighton Beach front op een verandering van “landloperij”. Workmans kneep werd georkestreerd door speciaal aanklager Thomas E. Dewey, die op een missie was om elk lid van Murder Incorporated dat hij te pakken kon krijgen te arresteren, te berechten, te veroordelen en te executeren. Tegen die tijd was Murder Included-moordenaar Abe “Child Twist” Reles al een rat geworden en had Dewey verteld dat Workman de Schultz-klus had gedaan. Dit werd bevestigd door Allie Tannenbaum, misschien Workmans beste vriend in de menigte, die ook kanarie was geworden.
In 1941 werd Workman berecht voor de moord op Scultz. Tijdens het proces, toen Workman zich realiseerde dat hij weinig kans op vrijspraak had, veranderde hij zijn pleidooi in ‘geen verdediging’. Rechter Daniel Brennan accepteerde het pleidooi en veroordeelde Workman tot levenslang in de gevangenis.
Terwijl Workman de rechtszaal uit werd geleid, lieten de bewakers hem spreken met zijn broer Abe. Workman zei tegen Abe: “Wat je ook doet, leef eerlijk. Als je 20 cent for each dag verdient, laat het dan voor je doen. Als je niet eerlijk kunt leven, zorg dan dat de overheid je steunt. Blijf uit de buurt van de bendes en doe het niet.” geen wijze gentleman zijn. Zorg voor mama en papa en kijk naar ‘Itchy’ (zijn jongere broer). Hij moet in de gaten worden gehouden.’
Workman werd naar de staatsgevangenis van Trenton gestuurd. In 1942 bood Workman zijn diensten aan aan de Amerikaanse maritime om op een zelfmoordmissie te gaan om Japan te raken en Pearl Harbor te wreken. Zijn verzoek werd afgewezen. In 1952 werd Workman overgeplaatst naar de Rahway Condition Prison Farm en hij werkte daar als dwangarbeider tot hij in 1964 voorwaardelijk vrijkwam, na bijna 23 jaar in de gevangenis. Na zijn vrijlating ging Workman rechtdoor en kreeg een baan als verkoper in het Garment Heart, dat ooit werd geregeerd door zijn baas Lepke.