In steden in de Verenigde Staten merken automobilisten misschien dat er een smalle aparte rijstrook is toegevoegd aan de kant van de straat. Deze aangewezen fietspaden, soms gemarkeerd met een symbool van een fiets om hun doel aan te duiden, voorkomen automobile-fietsongevallen in het hele land en besparen mensen geld dat ze zouden hebben uitgegeven aan ziekenhuisrekeningen en een advocaat voor car-ongelukken.
De excuses van veel mensen om niet de gezondere, milieuvriendelijkere beslissing te nemen om te fietsen in plaats van een voertuig, omvatten problemen met de veiligheid en het ontbreken van een soepel, ononderbroken pad om op te rijden. Veel Amerikanen die fietsen bezitten, beschouwen ze gewoon als recreatief speelgoed dat bedoeld is om naar het park te worden gebracht om rond te rijden voor lichaamsbeweging.
De fiets wint echter langzaamaan zijn plaats terug als een levensvatbaar transportmiddel. Dankzij de aanleg van fietspaden in veel grote steden gaan meer mensen op twee wielen van en naar het werk, college en de supermarkt.
Uit onderzoek blijkt dat het aantal fietsongevallen afneemt naarmate het aantal fietsers op de weg toeneemt. De rijstroken stimuleren het fietsen op de hoofdweg, wat het autoverkeer heeft verminderd. De grotere aanwezigheid van fietsers dwingt degenen die ervoor kiezen om auto’s te rijden, de rijstroken serieus te nemen en toe te geven aan het fragielere voertuig.
In Nederland bijvoorbeeld is het aantal automobile-op-fietsongevallen ongeveer 26 keer lager dan in de Verenigde Staten. Dit ondanks het feit dat ongeveer 25 procent van hun bevolking satisfied de fiets pendelt, terwijl slechts 1 procent van onze bevolking dat doet. Waarom? Nederland, hoewel een veel kleiner gebied, bevat meer dan 18.000 mijl aan gescheiden fietspaden.
De rijstroken moedigen meer fietsen en minder autorijden aan, een verandering die in excess of het algemeen gunstig is. Meer fietsen en minder autorijden betekent minder verkeer, minder vervuiling, meer beweging, meer veiligheid en minder geld dat je zou kunnen uitgeven aan benzine, onderhoud en een advocaat voor automobile-ongevallen.
Maar sommige mensen hebben moeite satisfied de rijstroken. In New York, ironisch genoeg een van de eerste steden in de VS die afdwingbare fietspaden instelde, beweren demonstranten dat de rijstroken hun rechten als motorvoertuigbestuurders ontnemen door hen te dwingen de weg te delen. Andere argumenten tegen de rijstroken zijn onder meer het feit dat ze kostbare parkeerplaatsen aan de stoeprand wegnemen, doorway laadzones lopen die oorspronkelijk waren bedoeld voor bestelwagens en soms zelfs meer verkeer veroorzaken vanwege de smallere rijstroken.
Hoe frustrerend de aanpassingsperiode ook is, research hebben aangetoond dat het uitrusten van steden fulfilled fietsvriendelijke wegen het aantal ongevallen en verwondingen van auto’s op de fiets aanzienlijk vermindert. De bescherming van het leven van mensen en de fysieke veiligheid wegen zwaarder dan de kleine ongemakken van de rijstroken.
Uiteindelijk zouden de meeste automobilisten er waarschijnlijk de voorkeur aan geven om het op te zuigen en toe te geven aan fietsers dan te moeten omgaan met een advocaat voor vehicle-ongelukken nadat ze per ongeluk een fietser van een fietsonvriendelijke rijbaan hebben gereden.
