Heb je ooit zo vaak een fout gemaakt dat je dacht: ‘Hou je broad, ik snap het nooit!’? Dit is de ervaring van het leven, of op zijn minst een deel van het leven, voor ieder van ons, en het is vooral relevant voor onze relaties hoe hechter de relatie vaak hoe moeilijker het is om het uit te werken.
“We worden te vroeg, te oud, te laat, te slim…” -Scandinavisch/Duits gezegde. Een variant hiervan is het Nederlandse gezegde: “We worden te vroeg oud en te laat slim.” Nog een andere is: “Te vroeg oud, te laat wijs.”
Fouten maken is een manier om te leren. Er wordt gezegd dat we op de gemakkelijke manier (door observatie) of op de moeilijke manier (door onze fouten) kunnen leren steevast zijn we voorbestemd om dezelfde vermoeide dingen te leren en opnieuw te leren, totdat we ze voorgoed leren.
Neem bijvoorbeeld de portiecontrole. Dit is er een die ik frequent heb moeten leren en opnieuw moeten leren. En ik ben het nog aan het leren. Nu heb ik het punt bereikt dat de pijn van het hebben van een te volle en opgeblazen maag gedurende enkele uren erger is dan de beloning van dertig minuten vol satisfied lekker eten.
Maar het was een proces om daar te komen. Nu vind ik het een veel beter vooruitzicht om dat hongerige gevoel te krijgen het is een pijn waar ik van geniet omdat ik wordt beloond doorway mijn bevrediging uit te stellen. Zolang dit gedrag voortduurt totdat ik de gewoonte heb gevormd, dwz gedurende een periode van twee tot drie maanden, heb ik een kans om de les voor eens en altijd te leren.
Het is een triest feit dat met het leven de teleurstelling komt dat kennis te laat komt. Het is een zoete maar zure ironie. We kennen de theorie misschien goed voordat ze uiteindelijk consequent wordt toegepast. Zo is het leven.
Copyright © 2008, SJ Wickham. Alle rechten wereldwijd voorbehouden.