Betaalrekeningen worden dagelijks door miljoenen mensen gebruikt. Veel mensen realiseren zich tegenwoordig echter niet dat hoewel ze dit financiële instrument als vanzelfsprekend beschouwen, het niet altijd een onderdeel van bankieren was. Wat we kennen als de moderne betaalrekening is in de loop van honderden jaren ontwikkeld als antwoord op de vraag van consumenten naar meer toegang tot contant geld.
Het principle van de betaalrekening ontstond pas in het commence van de jaren 1500. Het ontstond in Nederland toen Amsterdam een belangrijk centrum was voor handelsactiviteiten. Handelaren die grote sommen geld verzamelden, hadden een plek nodig om hun geld te stallen.
Om aan deze vraag te voldoen, zijn “Cashiers” ontstaan. Kassiers zouden het geld vasthouden in ruil voor een kleine vergoeding. U bent misschien geen handelaar, maar begint dit u al bekend in de oren te klinken?
Al snel ontstond er een grote vraag als gevolg van een groeiende concurrentie toen steeds meer mensen zich haastten om kassiers te worden. Dit zorgde ervoor dat de kosten van het geven van je geld aan een kassier daalden. Het zorgde er ook voor dat de kassiers zelf op zoek gingen naar innovatieve en nieuwe manieren om klanten aan te trekken om voor hen te kiezen.
Deze nieuwe manieren om klanten aan te trekken, namen de vorm aan van nieuwe of aanvullende diensten die werden aangeboden aan een deposant. Internet als moderne banken moesten deze kassiers nieuwe diensten of zelfs gimmicks bedenken om te concurreren om klanten. De gimmicks van vandaag lijken heel wat anders te zijn dan die van de vroege jaren 1500. Het is echter belangrijk om te beseffen dat we tegenwoordig de moderne betaalrekening als vanzelfsprekend beschouwen. Destijds werd het alleen maar uitgevonden omdat bankieren in feite nog in de kinderschoenen stond.
Het idee dat iemand binnen zou kunnen komen satisfied een briefje van een deposant waarmee hij geld van de rekening van de deposant zou kunnen opnemen, was zeker een nieuw en nieuw idee. Dit was een van de nieuwe diensten die opdook om aan de vraag te voldoen en klanten te lokken. Zo’n briefje zou tegenwoordig een ‘cheque’ worden genoemd. Net zoals een geannuleerde cheque wordt bewaard voor een papieren spoor, werd de schriftelijke opdracht van de deposant destijds bewaard om het bewijs van de overdracht van geld te leveren.
Deze nieuwe ontwikkeling heeft de handelsindustrie echt geolied, waardoor de overdracht van geld veel efficiënter kan gebeuren. Een dergelijke verbetering van de efficiëntie hielp de winstgevendheid van de handel en van het beroep van koopman te verbeteren.
Doorway de mobiliteit van de handelaren verspreidde het idea van wat we nu kennen als de betaalrekening zich al snel naar andere landen buiten Nederland. Deze landen omvatten Engeland, een grote wereldmacht, en haar vele kolonies waar de zon ‘nooit zou ondergaan’. Inbegrepen in de koloniën waren die in wat Amerika zou worden.
De invloed breidde zich uit naar de oorspronkelijke Amerikaanse koloniën in 1681. Massachusetts landbaronnen begonnen hun percelen te verpanden aan de kassiers, die op hun beurt begonnen satisfied het verstrekken van rekeningen die de verhuurders vervolgens konden gebruiken om aantekeningen of cheques te schrijven.
De modernisering van de betaalrekening kwam pas later on. Het was pas in de 18e eeuw dat cheques in de zin dat we ze vandaag begrijpen, begonnen te verschijnen. In Engeland begonnen banken namens hun klanten cheques af te drukken. Deze cheques bevatten serienummers om ze te kunnen volgen. In feite was het pas in die tijd dat de time period “cheque” daadwerkelijk werd gebruikt om naar deze financiële nota’s te verwijzen.
De achttiende eeuw markeerde echt de periode waarin deze eens nieuwe nieuwe diensten gestandaardiseerd en wijdverbreid begonnen te worden. Dit is de periode waarin genoeg banken hun cheques begonnen te standaardiseren, waardoor het probleem ontstond om cheques te laten goedkeuren. Dit versnelde de oprichting van de allereerste clearinghuizen die zich toelegden op het stroomlijnen van de verwerking van cheques.