Dit lijkt me toch een redelijkere vergelijking? Alle drie waren nummer één acteurs en ook de meest intense acteurs van hun generaties. Ik heb lang nagedacht voordat ik deze vergelijking maakte, omdat ik voor niemand partijdig wil zijn omdat ik tot zijn generatie behoorde. Niettemin, hier is een vergelijking die ik sinds mijn studententijd wilde presenteren.
Iedereen zal het erover eens zijn dat Dilip Kumar de meest begaafde acteur van de drie was. Ondanks dat hij intens was, geloofde hij ook in het leveren van gecontroleerde uitvoeringen. Hij begon met acteren in films in 1944 en zijn carrière overspande een periode van vijf decennia. Hij acteerde in meer dan 60 films en heeft nog steeds het record voor maximale Filmfare Best Actor Awards met Shah Rukh met 8 overwinningen. Weinig mensen van de huidige generatie weten dat hij een veelzijdig acteur was en naast het spelen van intense en serieuze rollen die hem letterlijk maakten, zoals Mughal-E-Azam en Devdas, speelde hij ook succesvol in komedies en actiefilms als Aan, Azaad en Ram Aur Sham. Dilip-Saab, zoals hij in de volksmond bekend stond, zag Box Office zelden falen in zijn illustere carrière. Het zou me verbazen als iemand een beter Box Office-record heeft in termen van percentage hits dan hij. Misschien doet Amir Khan dat, maar ik weet zeker dat niemand anders dat doet. De eerdere films die hem tot de spreekwoordelijke tragediekoning maakten, waren Deedar, Amar, Andaz, Madhumati en Devdas. Hij produceerde ook Ganga Jamna in 1961 en dat blijft zijn enige productie. David Lean, de beroemde Britse regisseur bood hem een rol aan in de klassieker “Lawrence of Arabia”, maar Dilip Kumar wees het af.
Bovendien heeft absoluut niemand zo’n goede reputatie als Dilip Kumar in de rollen van oudere personages. In Bollywood, waar het filmleven van een acteur geleidelijk afneemt naarmate hij ouder wordt, bleef Dilip Kumar in zijn zestiger jaren grote hits serveren, zoals Kranti, Shakti, Vidhata, Karma, Saudagar en Mashal. Dilip Kumar ontving verschillende onderscheidingen, waaronder de Dadasaheb Phalke-prijs in 1994 en de hoogste civiele felicitatie van Pakistan, Nishan-E-Pakistan. Hij ontving ook Padma Bhushan in 1997 en was de Sheriff van Mumbai in 1980. Naast het 8 keer winnen van de Filmfare Best Actor Award, ontving hij ook 19 nominaties.
Hoewel hij verschillende briljante rollen heeft gespeeld, blijft mijn persoonlijke favoriet Shakti, waar hij als een principiële vader, die worstelde om zijn zoon in het gareel te houden, een oogverblindende prestatie leverde en zijn enige serieuze concurrentie overschaduwde – de grootste superster aller tijden, Amitabh Bachchan in de rol van zijn zoon. Hoewel zijn rol bedoeld was om die van Amitabh te domineren, leverde hij een overtuigend optreden als geen ander.
Shah Rukh Khan is de nieuwste megaster die de fakkel van intens acteren voortzet. Hij begon zijn carrière op televisie en maakte een briljant filmdebuut in een korte, bijrol in Deewana. Shah Rukh heeft in zijn tijd veel commerciële hits uitgebracht en wordt terecht de King Khan genoemd. Sommige van zijn blockbusters, zoals Kuch Kuch Hota Hai, Dilwale Dulhaniya en Le Jayenge, hebben platen verdiend aan de Box Office. Verschillende van zijn films deden grote zaken in het buitenland, waardoor hij een van de grootste Bollywood-acteurs aller tijden werd.
Na het geweldige debuut in Deewana ging hij verder met het maken van films met een klein budget totdat hij de eerste van zijn vele grote hits scoorde in Baazigar. Zijn antiheld in de film toonde zijn vermogen om gemene rollen te spelen. Dit vermogen leverde hem nog een paar rollen op die enorme hits waren, namelijk Darr en Anzaam. Hij speelde ook een gevoelige rol in een kleine film genaamd Kabhi Haan Kabhi Naa. Geconfronteerd met de nachtmerrie van de mogelijkheid om getypecast te worden als een slechterik, ging hij verder met het leveren van een nieuwe hit als een conventionele held in Karan Arjun. Gedurende zijn hele carrière had hij te maken met concurrentie van twee andere Khans, namelijk Salman Khan en de serieuzere concurrentie van Aamir Khan. Ondanks dat hij verschillende hits had, was het eind jaren negentig dat hij zich eindelijk vestigde als de koning van Bollywood. Een overvloed aan hits zou volgen, zoals Yes Boss, Dil To Pagal Hai en Kuch Kuch Hota Hai. In het jaar 2002 speelde hij in de remake van de Dilip Kumar-klassieker Devdas, wat hem nog een Filmfare-prijs voor beste acteur opleverde. Later maakte hij ook de Amitabh Bachchan-klassieker Don. Zijn laatste grote hit was My Name is Khan, wat hem zijn 8e Filmfare Best Actor Award opleverde. Ondanks opkomende uitdagingen van jongere acteurs blijft hij de koning van Bollywood.
Persoonlijk vond ik de kleine budgetfilms die hij met Aziz Mirza maakte, zoals Yes Boss en Raju Ban Gaya Gentleman, goed en ik denk dat zijn beste prestatie tot nu toe Chak De blijft. Als een bezoedelde islamitische Indiase hockeyspeler zette hij zijn leven in de rol en leverde hij een briljante prestatie die de harten van iedereen won. De film won vele prijzen en was een enorm commercieel succes. Hij maakte met name een paar films met Amitabh Bachchan, zoals Mohabbatein en Kabhi Khushi Kabhi Gam, die niet echt tot vuur leidden, hoewel de films het goed deden aan de kassa. Welnu, wat vonken in Mohabbatein, maar niets zoals de Amitabh-Dilip Kumar-vergelijking.
Shah Rukh produceerde ook verschillende films waaruit Main Hoon Na en Chalte Chalte zeer succesvol waren. Hoewel je hem meer zou associëren met commercieel succes, werd hij in 2005 wel geëerd met Padma Shri. Hij presenteerde ook het populaire tv-programma Kaun Banega Karodpati na Amitabh Bachchan.
De grootste superster van allemaal was de grote Amitabh Bachchan. Hij was als geen ander een kracht in Hindi-films. Zijn boze jongemannenfilms uit de jaren zeventig zijn klassiekers en mensen kijken er nog steeds met ontzag naar. Ik heb nog nooit een acteur in de Indiase cinema gezien met zo’n betoverende aanwezigheid op het scherm als Amitabh Bachchan. Je kon je ogen niet van hem afhouden. Wie kan die brandende en ongelooflijk gefocuste ogen en de resonerende stem vergeten? Ik ga hier geen tijd verspillen aan het opnoemen van zijn prestaties. Iedereen kent ze. Een acteur met een ongelooflijke reikwijdte en het vermogen om allerlei rollen met gezag te spelen, maakte hem in de jaren zeventig tot een icoon waar niemand tegenop kon. Hij heeft allerlei rollen gespeeld en allerlei prijzen gewonnen, maar zijn grootste prestatie blijft zijn dominantie in de Indiase filmindustrie in de jaren zeventig. Hij werd in die tijd “One Man Industry” genoemd en niemand kon tegen hem op. Het was ongekend en zal waarschijnlijk nooit meer worden bereikt. Van die wraakfilms uit de jaren zeventig krijg ik nog steeds kippenvel. Wat we vandaag zien, is een veel rustiger persoon en acteur, hoewel dat vuur en die schittering af en toe te zien zijn in films als Sarkar.
Het doel van dit artikel is niet om aan te tonen dat andere actoren niet in de buurt kwamen van deze drie. In feite deden verschillende acteurs dat, zoals Raj Kapoor, Dev Anand, Ashok Kumar, KL Saigal, Rajesh Khanna, Aamir Khan enz. Maar de beste en meest succesvolle, intense acteurs zijn deze drie. Mijn oordeel, met het risico afgezaagd te zijn, is Dilip Kumar. De thespian was en is nog steeds de grootste acteur van allemaal, met Amitabh Bachchan een goede tweede.
