Charmes zijn al eeuwen om ons heen of je kunt zeggen dat het er al sinds een paar duizend jaar geleden was. Mensen uit de prehistorie gebruikten amuletten vooral om vijanden af te weren en toonden hun status. Die bedels waren voornamelijk gemaakt van bijzonder uitziende stenen of botten.
Er zijn maar weinig bekende periodes in onze geschiedenis waarin charmes op grote schaal werden gebruikt in de samenleving. Eerst waren er de Egyptenaren waar ze de charmes gebruikten om het kwaad af te weren en ook om bepaalde dingen in de samenleving te symboliseren. Vanwege het sterke geloof in charmes, gebruikten de Egyptenaren het zelfs om de vruchtbaarheid te vergroten, welvaart te verzekeren en nog veel meer. Ze gebruikten ook charmes om zich voor te bereiden op hun hiernamaals, omdat ze geloofden dat met het begraven van het dode lichaam met bepaalde charmes, de ziel van de dode persoon een goed leven in de hemel zal hebben of in het hiernamaals kan worden beschermd. Tijdens de tijd van het Romeinse Rijk geloofden ridders dat het hebben van bepaalde soorten charmes hen geluk zou geven tijdens de strijd.
Charms werden veel gebruikt als identificatie door ridders en priesters om toegang te krijgen tot hun geheime genootschap. Bedels werden onder de kledingstukken bewaard en werden gebruikt als een soort identificatie onder elkaar. Naast charmes die als insigne werden gebruikt, werden ze soms gebruikt als sleutel om geheime doorgangen naar hun ondergrondse samenleving te openen. Naast families die tijdens het Romeinse rijk een hoge sociale status of politieke status hadden, hebben ze een bepaald soort charmes om zichzelf te vertegenwoordigen. Maar het gebruik van charmes stierf langzaam weg tijdens de Renaissance, aangezien charmes als primitief geloof werden bestempeld.
Dit gebeurde allemaal omdat boeken massaal werden geproduceerd tijdens de Renaissance en mensen begonnen te denken dat charmes eigenlijk niets anders waren dan een bijgelovig geloof. Charms werden alleen gebruikt door degenen die zich in de lagere klasse van de samenleving bevonden. Dit werd de “Dark Age for Charms” genoemd, maar aan het begin van de 20e eeuw begonnen charmes de draad weer op te pakken waar het was gebleven, toen koningin Victoria een bedelarmband droeg met de foto van haar familie en ook een haarlok van haar geliefde echtgenoot, prins Albert naar waar ze ook ging.
Hierdoor begonnen mensen charmes vanuit een andere hoek te bekijken. Charms werden vervolgens bestempeld als onderdeel van het versieren van stuk voor vrouwen. Het was veranderd van een bijgelovig geloofsdoel in een sieraad. Van daaruit werden vele soorten bedels geproduceerd en als sieraden op de markt verkocht. Veel bedelsmakers zijn begonnen met het maken van bedels in veel vormen en van verschillende materialen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hadden charmes hun beste aandacht gekregen toen soldaten charmes begonnen te kopen als souvenirs voor alle steden die ze hadden bezocht.
Deze trend is tot op de dag van vandaag gaande, waar charmes nog steeds populair zijn onder ons en nog steeds een belangrijke rol spelen in de moderne mode-industrie en ook in ons leven. Tegenwoordig kunnen we op de markt zien dat er een breed scala aan charmes-ontwerpen is waaruit we kunnen kiezen, variërend van ontwerpen die zijn ontworpen op basis van dierenriem, oude symbolen en nog veel meer. Er zijn veel beroemde bedelsfabrikanten die gespecialiseerd zijn in het maken van kwaliteitsbedels zoals Rembrandt Charms.
Tegenwoordig geven en ontvangen mensen charmes tijdens belangrijke gebeurtenissen in hun leven, zoals een huwelijksverjaardag, verjaardag, geboorte en nog veel meer. Het is goed dat charmes nog steeds sterk aanwezig zijn in onze samenleving, aangezien het al duizenden jaren geleden van een lange weg is gekomen.
