1. Georg Eberhard Rumphius (1627-1702)
Hij is geboren in Duitsland en in dienst van Vereenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) in Ambon, ten oosten van Indonesië. Vijftig jaar voordat Linnaeus de binominale nomenclatuur in de biologische wetenschap introduceerde, voltooide Rumphius zijn eigen werk van meer dan 20 jaar. Het boek Herbarium Amboinense (Het Amboinsche kruidboek), bestaande uit 1660 pagina’s en 700 platen met beschrijvingen en illustraties van orchideeën, werd voor het eerst gepubliceerd in Amsterdam tussen 1741-1750, 40 jaar na zijn dood. De schoonheid van Ambon inspireerde hem tot het beschrijven en schrijven over de verscheidenheid aan flora en fauna die hij zag. Hij is begraven op Ambon op 15 juni 1702.
2. Carl Linnaeus (1707-1778)
Carl von Linne, ook bekend als Carollus Linnaeus, was een Zweedse botanicus en is de beroemdste van alle systemische botanicus. Zijn systeem van binominale nomenclatuur voor de wetenschappelijke naamgeving van planten en dieren is nog steeds in gebruik. Zijn boek Species Plantarum, gepubliceerd in 1753, omvat 59 soorten orchideeën in 8 geslachten. Voor zijn toegewijde werk op het gebied van botanie staat hij bekend als “The Father of Modern Botany”. De andere publicaties zijn Genera Plantarum, Systema Nature en Philosophia Botanica.
3. Karl Ludwig Blume (1796-1862)
Blume volgde in 1822 Reinwardt (de eerste landbouwdirecteur van de botanische tuin van Bogor, West-Java) op als directeur van de Botanische Tuin van Buitenzorg (Bogor Botanische Tuinen). Onder zijn leiding verscheen het eerste boek dat de orchideeën van Java en aangrenzende eilanden beschrijft. werd in 1825 uitgegeven onder de naam Tabellen en Platen gelofte de Javaansche Orchideen. Andere publicaties die een grote bijdrage hebben geleverd aan de erkenning van de Javaanse flora zijn Bijdragen tot de Flora von Nederlansch Indie en Flora Javae et Insularum aangrenzende.
4. John Lindley (1799-1865)
Hij was de Engelse botanicus en orchidoloog. Met het toenemende aantal nieuwe orchideeëngeslachten en -soorten die in de 19e eeuw werden ontdekt, werd de terminologie die werd gebruikt om de orchideeënfamilie te beschrijven steeds verwarrender. John Lindley ontwikkelde een systeem om alle bekende orchideeën van de wereld te classificeren en daarom staat hij bekend als “The Father of Modern Orchidology”. Zijn publicatie over Orchidee tussen 1830-1860, waaronder Genera and Species of Orchidaceous Plants, Folia Orchidaceae en The Sertum Orchidaceum stond vol met gekleurde platen en beschrijvingen. Hij verzamelde meer dan 7000 planten, waaronder orchideeën.
5. Heinrich Gustaaf Reichenbach (1823-1889)
Hij was de belangrijkste Duitse orchidoloog. Haar vader was ook een bekende botanicus, genaamd Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach. Na Lindley’s Era werd Reichenbach de “Orchid King”. Alle orchidee-specimens van over de hele wereld werden naar hem gestuurd voor identificatie en beschrijving, en vormden een immens herbarium dat wedijverde met dat van Lindley’s in Kew. Minstens 1500 van zijn tekeningen zijn gewijd aan de orchideeën van Europa. In 1852 publiceerde hij een werk over de oorsprong en structuur van orchideeënpollen. Alle knipsels, tekeningen en stukjes informatie die zijn hand bereikten, werden veilig bewaard in zijn herbarium, zijn kostbaarste schat.
6. Sir Hugh Laag (1824-1905)
Low was de eerste orchidoloog die aan Borneon-orchideeën werkte en ongerept gebied betrad om nieuwe en prachtige orchideeën te vinden, zoals Coelogyne pandurata, Coelogyne aspirate, Dendrobium low, Paphiopedillum low en Arachnanthe low. Hij vond ook de inheemse “juweel”-orchideeën, Haemaria en Anoectochilus, bekend als Daun Lo (Low’s Leaf) of Boenga Lo (Low’s bloem). Hij verzamelde orchideeën in West-Borneo en de Anambas- en Natoena-eilanden.
7. Hendrik Nicolaas Ridley (1855-1956)
Ridley was de eerste wetenschappelijk directeur van de Singapore Botanic Gardens. Hij voltooide de studie van de orchidee van Borneo en het Maleisische schiereiland, begonnen door Sir Hugh Low, Charles Curtis en David Burke. Zijn botanische collecties bedroegen ongeveer 50.000 exemplaren met zo’n 3000 nieuwe soorten voor de wetenschap. Zijn monumentale publicatie was Flora van het Maleisische schiereiland, gepubliceerd tussen 1922 en 1925. Hij publiceerde ook De verspreiding van planten over de hele wereld in 1930.
