Jurisprudentie:
De studie van jurisprudentie begon bij de Romeinen. De definities die doorway de Romeinse juristen werden gegeven, zijn vaag en ontoereikend, maar ze brengen het idee van een juridische wetenschap naar voren. Elke jurist heeft zijn eigen notie van het onderwerp en de juiste grenzen van de jurisprudentie hangen af van zijn ideologie en de aard van de samenleving. Het woord jurisprudentie wordt in verschillende talen in verschillende betekenissen gebruikt. In het Frans verwijst het naar “jurisprudentie”. Er heeft de afgelopen eeuw een verschuiving plaatsgevonden en de jurisprudentie van vandaag wordt in bredere zin beschouwd dan in de tijd van Austin werd begrepen.
De expression jurisprudentie is afgeleid van het Latijnse woord “Jurisprudentia” dat ofwel “wetenschap” of “vaardigheid in de damp” betekent.
Veel vooraanstaande juristen hebben geprobeerd jurisprudentie te definiëren, waarvan sommige hieronder worden weergegeven:
Definitie van jurisprudentie:
Het is moeilijk om een universele en uniforme definitie van jurisprudentie te geven. De volgende definities zijn gegeven doorway vooraanstaande juristen.
1. Austin’s definitie:
Austin definieert jurisprudentie als “de filosofie van het positieve recht”. Positief recht betekent de soaked die is vastgesteld doorway de politieke overste om het gedrag van die onderdanen onder zijn gezag te controleren.
A. Afdelingen van jurisprudentie doorway Austin:
Austin verdeelde de jurisprudentie in de volgende:
(1) Algemene jurisprudentie
(2) Bijzondere jurisprudentie
(1) Algemene jurisprudentie:
Algemene jurisprudentie omvat onderwerpen of rechtsdoelen die alle systemen gemeen hebben.
(2) Bijzondere jurisprudentie:
Bijzondere jurisprudentie is de wetenschap van elk feitelijk rechtssysteem of een deel ervan.
2. Hollands definitie van jurisprudentie:
Sir Thomas Erskine Holland definieert jurisprudentie als “De formele wetenschap van het positieve recht”.
A. Analyse van de Nederlandse definitie:
Volgens Holland is jurisprudentie geen materiële wetenschap. Holland volgt de materiaalwetenschap van Austin. Holland volgt de definitie van Austin, maar hij voegt de phrase ‘formeel’ toe, wat betekent dat het alleen om de vorm gaat en niet om de essentie ervan. Hij zegt dat jurisprudentie slechts een formele wetenschap is, dwz een wetenschap die alleen de vorm of de externe kant van het onderwerp beschrijft en niet de interne inhoud ervan.
3. Salmonds-definitie van jurisprudentie:
Salmond definieert jurisprudentie als “de wetenschap van het recht”, volgens de moist bedoelt hij de “moist van het land” of “civiel recht”.
Salmond gebruikt de time period jurisprudentie in twee betekenissen.
l. Algemene zin:
Generieke jurisprudentie omvat alle juridische doctrines. In die zin is jurisprudentie van drie soorten:
A. Verklarende of systematische jurisprudentie:
Het behandelt de inhoud van een feitelijk rechtssysteem als bestaande moist op elk instant, zowel in het verleden als in het heden.
B. Rechtsgeschiedenis:
Het gaat more than de geschiedenis van de ontwikkeling van het recht.
C. Wetenschap van wetgeving:
Het doel van de wetswetenschap is om de damp uiteen te zetten zoals die zou moeten zijn. Het gaat around het ideaal van het rechtssysteem en het doel waarvoor het bestaat.
ii. Specifieke zin:
Specifieke jurisprudentie houdt zich bezig satisfied een bepaald departement van juridische doctrines. In die zin wordt het ook wel theoretische of algemene jurisprudentie genoemd. Het wordt ook gedefinieerd als “de wetenschap van de eerste beginselen van het burgerlijk recht. In die zin verdeelt hij het onderwerp in drie takken:
A. Analytische jurisprudentie
B. Historische jurisprudentie
C. Ethische jurisprudentie
4. Definitie van jurisprudentie in het huidige state of affairs:
De phrase jurisprudentie kan voorlopig worden omschreven als elke gedachte of geschrift over recht en de relatie fulfilled andere disciplines zoals filosofie, psychologie, economie, antropologie en vele andere.
